قبل از اینکه یک پروژه خانه هوشمند را شروع کنیم، اجازه دهید اجزای اساسی یک خانه هوشمند را درک کنیم. صرف نظر از فناوری که تصمیم داریم از آن استفاده کنیم، درک چند ایده برای ما مهم است.
اصطلاح خانه هوشمند برای توصیف خانه ای استفاده می شود که شامل یک شبکه ارتباطی است که لوازم مختلف را به هم متصل می کند و به آن ها امکان کنترل و نظارت و دسترسی از راه دور را می دهد.
دستگاه های هوشمند به اینترنت متصل می شوند و بسیاری از آن ها دارای برنامه های هوشمند هستند که به شما امکان می دهد از طریق Wi-Fi از راه دور به آن ها دسترسی داشته باشید و آن ها را کنترل کنید.
تجهیزات شبکه ای با قیمت پایین ، گسترش شبکه های خانگی را به اتاق هایی که پوشاندن آن ها با استفاده از یک روتر Wi-Fi تنها مشکل است ، ارزان تر کرده است. اکنون حتی خانه های قدیمی با دیوارهای ضخیم می توانند از یک شبکه خانگی که کل ساختمان را پوشش می دهد بهره مند شوند.
ما می توانیم بهترین کنترلر خانه هوشمند را مغز خودمان بدانیم. با استفاده از مغز می توانیم اطلاعات حواس خود را پردازش کنیم و به نتیجه برسیم و بر این اساس اقدامات لازم را انجام دهیم. این ابزاری است که اساساً همه چیز را کنار هم نگه می دارد و به ما امکان می دهد به چیزهای شگفت انگیزی برسیم. برای بدست آوردن اطلاعات با سایر دستگاه های خانه ارتباط برقرار می کند و به آن ها می گوید چه کارهایی را انجام دهند مثلاً سیستم گرمایشی را روشن کنید. این کنترل کننده همچنین می تواند اطلاعات را به شما ارائه دهد تا بتوانید از هرجای دیگر جهان ببینید در خانه چه خبر است.
انواع حسگر هوشمند دارای مکاتبات کنترل کننده هستند و در مکان های مختلف خانه قرار می گیرند. آن ها اطلاعاتی راجع به مواردی مانند دما و رطوبت یا سطح نور جمع آوری می کنند و آن ها را به کنترل کننده می فرستند. داشتن این اطلاعات به سیستم این امکان را می دهد تا براساس برخی از قوانینی که پیکربندی کرده ایم تصمیم گیری کند به عنوان مثال چراغ ها را در تاریکی روشن کنیم.
محرک ها دستگاه هایی هستند که می توانند اقدامی انجام دهند و وظایفی را که برای ما مفید است انجام دهند مانند روشن کردن سیستم گرمایشی هنگام سرمای بیش از حد در خانه و یا ارسال پیامکی برای ما وقتی کسی به خانه می آید.
ما از آن ها برای تعامل با کنترل کننده استفاده می کنیم. رابط ها به ما امکان می دهند به اطلاعات جمع آوری شده توسط سیستم دسترسی پیدا کرده و آن ها را به روشی زیبا به ما ارائه دهند. همچنین می توانیم از آن ها برای ارسال دستورات مانند روشن کردن چراغ آشپزخانه استفاده کنیم. چندین روش وجود دارد که ما می توانیم با خانه هوشمند خود ارتباط برقرار کنیم مانند داشبورد یا برنامه های تلفن هوشمند. جالب ترین مورد استفاده از بلندگوهایی مانند الکسا است. می توانید بدون ترک کاناپه خود از الکسا بخواهید آخرین برنامه تلویزیونی را اجرا کند.
یکی از متداول ترین اشتباهاتی که مردم هنگام شروع پروژه خانه هوشمند خود مرتکب می شوند خرید لوازم موردنیاز بدون توجه به عملکرد آن ها. ما در فروشگاه حاضر می شویم و دسته ای دستگاه می خریم بدون اینکه تصویری واضح از نحوه تعامل آن ها با یکدیگر داشته باشیم. در نهایت متوجه می شوید که برای خرید ابزارهای زیادی هزینه کرده اید اگرچه به تنهایی عملکرد خوبی دارند اما برای سهولت زندگی شما به صورت تیمی کار نمی کنند.
تصویر بالا به شما ایده پنج مرحله اساسی برای ساختن یک خانه هوشمند را می دهد . اگر به آن خوب توجه کنید می توانید برای انجام هر کاری که لازم دارید از آن استفاده کنید. این پنج مرحله می توانند به شما در اجرای یک پروژه خانه هوشمند کمک کنند.